Όταν η Πρωτοβουλία και η Επιπρόσθετη Προσπάθεια σε Εξοντώνει

Η πρωτοβουλία είναι αναμφίβολα αρετή. Από τους εργαζόμενους αναμένεται να παίρνουν πρωτοβουλίες, να εντοπίζουν ευκαιρίες βελτίωσης, να αυτονομούνται και να γίνονται «κινητήρες αλλαγής» μέσα στους οργανισμούς. Όμως, νέα έρευνα έρχεται να αποκαλύψει κάτι λιγότερο προφανές: ότι αυτή η καλοπροαίρετη προσπάθεια μπορεί να επιφέρει σημαντική ψυχική κόπωση και να μειώσει την απόδοση σε άλλες εργασίες, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

Η κρυφή νοητική επιβάρυνση της πρωτοβουλίας

Φαντάσου έναν υπάλληλο πωλήσεων που παρατηρεί ότι οι πελάτες επανέρχονται με επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις πριν υπογράψουν συμβόλαιο. Παίρνει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ένα έγγραφο με συχνές ερωτήσεις για να επισπεύσει τη διαδικασία. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης συνάντησης, νιώθει πνευματική εξάντληση, δυσκολία συγκέντρωσης και αδυναμία να ανταποκριθεί με διαύγεια.

Αυτό το φαινόμενο – η γνωστική φθορά που προκαλείται από την προσπάθεια βελτίωσης των εργασιών – επιβεβαιώθηκε από μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε επαγγελματίες από διαφορετικούς τομείς σε Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο. Η συστηματική ανάληψη πρωτοβουλιών συνδέθηκε με μειωμένες επιδόσεις σε τεστ μνήμης και συγκέντρωσης στο τέλος της ημέρας, σε σχέση με ημέρες όπου οι εργαζόμενοι απλώς ακολουθούσαν τις συνήθεις ρουτίνες τους.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ

Γιατί κουράζει η προσπάθεια βελτίωσης;

Οι εργασιακές ρουτίνες είναι χρήσιμες γιατί αυτοματοποιούν την εκτέλεση επαναλαμβανόμενων διαδικασιών και απελευθερώνουν νοητικούς πόρους για πιο σύνθετες εργασίες. Αντίθετα, η πρωτοβουλία προϋποθέτει διακοπή της ρουτίνας, επεξεργασία νέων πληροφοριών, λήψη αποφάσεων και πειραματισμό. Όλα αυτά απαιτούν μεγαλύτερη πνευματική ενέργεια.

Η προσπάθεια βελτίωσης δεν είναι απλώς “έξτρα δουλειά”. Είναι διαφορετικού είδους εργασία – πιο απαιτητική γνωστικά – και όταν συνδυάζεται με τις υπάρχουσες ευθύνες της ημέρας, μπορεί να οδηγήσει σε υπερφόρτωση και εξάντληση.

Πώς να προστατευτούμε από την υπερκόπωση της πρωτοβουλίας

Η λύση δεν είναι να σταματήσουμε να είμαστε προδραστικοί, αλλά να μάθουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα αυτή τη δημιουργική ένταση. Η έρευνα προτείνει τρεις απλές αλλά κρίσιμες παρεμβάσεις:

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ SOFT SKILLS

1. Ενδιάμεσες παύσεις με νόημα

Συχνά διαλείμματα – όχι απλώς χαζεύοντας το κινητό – αλλά διαλείμματα με χαλάρωση, εστίαση στην αναπνοή ή αλλαγή περιβάλλοντος, βοηθούν στην αποφόρτιση και αποκαθιστούν τη νοητική ενέργεια.

2. Εύκαμπτος προγραμματισμός

Οι απαιτητικές εργασίες βελτίωσης να προγραμματίζονται πρωί ή σε ώρες υψηλής διαύγειας. Παράλληλα, καλό είναι να μετατοπίζονται άλλες σημαντικές εργασίες ώστε να αποφεύγεται η γνωστική σύγκρουση. Οι υπεύθυνοι ομάδων πρέπει να προσφέρουν ευελιξία στον προγραμματισμό των εργαζομένων και στις προθεσμίες όταν επιδιώκουν καινοτομία.

3. Ασφαλές περιβάλλον πειραματισμού

Οι ηγέτες οφείλουν να καλλιεργούν κουλτούρα που επιτρέπει πειραματισμό χωρίς φόβο αποτυχίας. Όταν οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι μια δοκιμή δεν θα τους εκθέσει, μπορούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό χωρίς να επιβαρύνονται από πρόσθετο άγχος.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ MANAGEMENT & LEADERSHIP

Η ισορροπία μεταξύ απόδοσης και καινοτομίας

Η πρωτοβουλία παραμένει απαραίτητη για την προσωπική ανάπτυξη, την εργασιακή ικανοποίηση και την οργανωτική πρόοδο. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι, όπως κάθε δημιουργική προσπάθεια, έχει κόστος. Η πνευματική ανθεκτικότητα δεν είναι ανεξάντλητη.

Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να εντάσσουμε την πρωτοβουλία στρατηγικά μέσα στην εβδομάδα, με πρόβλεψη για διαλείμματα, με στήριξη από την ηγεσία και με σεβασμό στους φυσικούς ρυθμούς μας. Η εργασία δεν είναι αγώνας ταχύτητας, αλλά αντοχής. Και το να χτίσουμε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την πρωτοβουλία με φροντίδα και μέτρο, είναι το πραγματικό κλειδί για βιώσιμη και έξυπνη καινοτομία.