«Stagility»: Η Νέα Ισορροπία Ανάμεσα στη Σταθερότητα και την Ευελιξία στον Κόσμο της Εργασίας

Οι παραδοσιακές μορφές εργασιακής σταθερότητας αποδομούνται με ταχείς ρυθμούς στη σημερινή πραγματικότητα. Οι οργανισμοί καλούνται να ανακαλύψουν νέους τρόπους ώστε να παραμένουν ευέλικτοι, χωρίς όμως να θυσιάσουν την αίσθηση σταθερότητας που ζητούν οι εργαζόμενοι. Η έννοια της «stagility»—η στρατηγική συνύπαρξη σταθερότητας (stability) και ευελιξίας (agility)—αναδεικνύεται ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα και την απόδοση, τόσο των ανθρώπων όσο και των οργανισμών.

Σύμφωνα με την έκθεση Global Human Capital Trends 2025 της Deloitte, οι εργαζόμενοι εκφράζουν έντονη ανάγκη για περισσότερη σταθερότητα, ενώ οι ηγέτες επικεντρώνονται στην ανάγκη οργανωτικής προσαρμοστικότητας. Αυτή η ασυμφωνία δημιουργεί ένα κρίσιμο ερώτημα: Πώς μπορούν οι οργανισμοί να συμβιβάσουν τις ανάγκες για σιγουριά και σταθερότητα με τις απαιτήσεις της ταχύτατης αλλαγής;

Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται στη δημιουργία νέων «άγκυρων» στους τρεις βασικούς πυλώνες: το έργο (work), τον οργανισμό (organization) και τον εργαζόμενο (worker).

Στο επίπεδο του έργου, η ραγδαία εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης αλλάζει τις παραδοσιακές δομές. Οι οργανισμοί καλούνται να χρησιμοποιήσουν την AI όχι μόνο ως εργαλείο αυτοματισμού, αλλά και ως μέσο επανασχεδιασμού της εργασίας. Παραδείγματα όπως τα έργα της Mercedes-Benz ή της Shell, δείχνουν πώς η τεχνολογία μπορεί να απελευθερώσει ανθρώπινο δυναμικό από επαναλαμβανόμενα καθήκοντα και να ενισχύσει τη λήψη αποφάσεων και την καινοτομία.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (HR)

Σε οργανωτικό επίπεδο, η παραδοσιακή ιεραρχία χάνει έδαφος μπροστά σε πιο ευέλικτες δομές, βασισμένες σε μικρές ομάδες και δικτυώσεις. Η περίπτωση της Haier, που έχει δημιουργήσει χιλιάδες μικρο-επιχειρήσεις εντός του οργανισμού της, δείχνει την κατεύθυνση προς ένα μοντέλο όπου η αποστολή και το αποτέλεσμα αντικαθιστούν την προσκόλληση σε θέσεις και τίτλους. Παράλληλα, νέες μορφές συνεργασίας, όπως η ανταλλαγή εργαζομένων μεταξύ οργανισμών ή η αξιοποίηση crowdsourcing πλατφορμών, διευρύνουν τα περιθώρια ευελιξίας.

Για τον εργαζόμενο, το ζητούμενο είναι πλέον η εξατομίκευση. Αντί για γραμμικές σταδιοδρομίες και περιχαρακωμένες θέσεις εργασίας, οι οργανισμοί αναγνωρίζουν τη σημασία δεξιοτήτων, κινήτρων και δυνατοτήτων. Εταιρείες όπως η NAB και η Zoho επενδύουν σε ευέλικτα μοντέλα που ενθαρρύνουν τους εργαζόμενους να αναλαμβάνουν νέους ρόλους, να εξελίσσονται μέσα από την εμπειρία και να προτείνουν νέες ιδέες. Τα «διαβατήρια δεξιοτήτων» και τα συστήματα αντιστοίχισης βάσει ικανοτήτων αντικαθιστούν το κλασικό βιογραφικό.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ MANAGEMENT & LEADERSHIP

Η «stagility» δεν είναι απλώς μια θεωρητική έννοια. Είναι ένα λειτουργικό εργαλείο για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης, της δέσμευσης και της καινοτομίας. Οι οργανισμοί που καταφέρνουν να προσφέρουν σταθερότητα μέσα σε ένα ευέλικτο περιβάλλον, είναι αυτοί που θα επιβιώσουν και θα ευημερήσουν σε ένα μέλλον συνεχούς αλλαγής.

Η νέα εργασιακή πραγματικότητα απαιτεί ένα σταθερό σημείο αναφοράς – όχι απαραίτητα σταθερές δομές. Το σημείο αυτό είναι η ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στον οργανισμό και τον εργαζόμενο. Εκεί που συνυπάρχουν η προβλεψιμότητα και το δυναμικό, η τεχνολογία και ο άνθρωπος, η εξέλιξη και η εμπιστοσύνη.

Η ευελιξία δεν ακυρώνει τη σταθερότητα – τη χρειάζεται για να ανθίσει. Και η σταθερότητα, με τη σειρά της, αποκτά νέο νόημα μέσα από την αλλαγή.