Oversharing: Όταν η Ειλικρίνεια Ξεπερνά τα Όρια: Τι (δεν) Πρέπει να Μοιράζεσαι στον Εργασιακό Χώρο

Η σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα ενθαρρύνει την αυθεντικότητα. Η εποχή όπου έπρεπε να "κρύβεις τον εαυτό σου" για να είσαι επαγγελματίας δείχνει να ανήκει στο παρελθόν. Σήμερα, οι εταιρείες προωθούν ένα πιο ανθρώπινο μοντέλο, όπου οι εργαζόμενοι ενθαρρύνονται να «φέρνουν τον εαυτό τους στη δουλειά». Όμως, πού τελειώνει η υγιής ειλικρίνεια και πού ξεκινά η υπερβολική έκθεση – το γνωστό πλέον oversharing;

Η αλήθεια είναι ότι η πανδημία και η εκτεταμένη τηλεργασία άλλαξαν ριζικά τα όρια μεταξύ επαγγελματικού και προσωπικού. Το σπίτι έγινε γραφείο, τα παιδιά και τα κατοικίδια εμφανίστηκαν στα Zoom meetings και η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή μεταφέρθηκε, συχνά άτσαλα, στον ψηφιακό χώρο. Μέσα σε αυτό το νέο πλαίσιο, πολλοί άρχισαν να μοιράζονται πολύ περισσότερα από όσα συνηθιζόταν σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον.

Δεν είναι ασυνήθιστο πλέον να ακούμε σε επαγγελματικά διαλείμματα εξομολογήσεις για προβλήματα σχέσεων, προσωπικές τραγωδίες ή λεπτομέρειες από την ψυχοθεραπεία κάποιου. Αν και αυτού του είδους η ειλικρίνεια μπορεί να φέρει συναισθηματική σύνδεση και αίσθημα κοινότητας, όταν γίνεται ανεξέλεγκτα μπορεί να προκαλέσει αμηχανία, να φθείρει την επαγγελματική εικόνα και να οδηγήσει σε σοβαρές παρεξηγήσεις.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ SOFT SKILLS

Το oversharing δεν περιορίζεται σε ηλικίες ή βαθμίδες. Από ασκούμενους μέχρι διευθυντικά στελέχη, όλο και περισσότεροι νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν ελεύθερα, χωρίς να υπολογίζουν πάντα το πλαίσιο ή την επίδραση των λόγων τους. Το αποτέλεσμα; Ένα εργασιακό περιβάλλον που άλλοτε ενισχύει την αλληλεγγύη και άλλοτε δημιουργεί χάσματα, αμηχανία και αποπροσανατολισμό από τους επαγγελματικούς στόχους.

Όπως τονίζουν ειδικοί στην οργανωσιακή συμπεριφορά, η υπερβολική έκθεση ενδέχεται να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη, την αξιοπιστία και την αντίληψη περί επαγγελματισμού. Η επικοινωνία μας στη δουλειά δεν είναι απλώς προσωπική έκφραση – είναι ένα εργαλείο που διαμορφώνει τη φήμη μας, επηρεάζει τη δυναμική της ομάδας και καθορίζει συχνά τις ευκαιρίες που θα μας δοθούν ή θα μας στερηθούν.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιστρέψουμε σε ένα αποστειρωμένο μοντέλο εργαζόμενου-μηχανής. Το να είμαστε ανοιχτοί, ειλικρινείς και ανθρώπινοι παραμένει ζητούμενο – αρκεί να υπάρχει μέτρο. Η ενσυναίσθηση δεν απαιτεί από εμάς να μοιραστούμε τα πάντα. Αρκεί να ακούμε, να σεβόμαστε τα όρια των άλλων και να γνωρίζουμε πότε είναι σκόπιμο να αλλάξουμε θέμα ή να προτείνουμε διακριτικά επαγγελματική βοήθεια όταν κάποιος βρίσκεται σε ανάγκη.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ SOFT SKILLS

Οι ομάδες εργασίας μπορούν να υιοθετήσουν πρακτικές που εξισορροπούν την ανάγκη για σύνδεση με την ανάγκη για συγκέντρωση και επαγγελματισμό. Πέντε λεπτά χαλαρής κουβέντας στην αρχή ενός meeting μπορεί να βοηθήσουν τη συνοχή, χωρίς να εκτροχιάσουν τη συζήτηση. Παράλληλα, η κουλτούρα της εταιρείας πρέπει να ενθαρρύνει την έκφραση χωρίς να παραβλέπει τις συνέπειες.

Σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, το oversharing μπορεί να αφήσει περιθώρια για παρερμηνείες ή για την αμφισβήτηση της κρίσης και της σταθερότητας κάποιου. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο σε ανώτερες θέσεις ή σε οργανισμούς που δίνουν έμφαση στην εικόνα και την αξιοπιστία.

Συνολικά, η χρυσή τομή βρίσκεται στην επίγνωση. Η αυθεντικότητα έχει αξία όταν συνοδεύεται από ενσυναίσθηση, πλαισίωση και φιλτράρισμα. Το να φέρνουμε τον εαυτό μας στη δουλειά δεν σημαίνει να εκθέτουμε τα πάντα – σημαίνει να είμαστε αληθινοί με τρόπο που τιμά τόσο εμάς όσο και τους γύρω μας.

Άλλωστε, όπως εύστοχα παρατηρείται, κάποια πράγματα ανήκουν στον καναπέ του φίλου μας – όχι στο τραπέζι του meeting.