Η Αθέατη Κόπωση του Multiteaming: Πλεονεκτήματα και Παγίδες για Οργανισμούς και Εργαζόμενους»

Στη σύγχρονη εποχή της γνώσης, οι οργανισμοί αναζητούν συνεχώς τρόπους να γίνουν πιο ευέλικτοι, αποδοτικοί και καινοτόμοι. Μία από τις πιο διαδεδομένες πρακτικές είναι η κατανομή εργαζομένων σε πολλαπλές ομάδες έργων ταυτόχρονα, το λεγόμενο multiteaming. Η λογική είναι απλή: εφόσον ένας εργαζόμενος χρειάζεται μόνο το 30% ή 50% του χρόνου του σε ένα έργο, γιατί να μην αξιοποιηθεί και αλλού; Η πρακτική αυτή προσφέρει σαφή πλεονεκτήματα, όπως μείωση κόστους, καλύτερη ροή πληροφορίας μεταξύ τμημάτων και ταχύτερη επίλυση σύνθετων προβλημάτων. Ωστόσο, κρύβει και σοβαρούς κινδύνους, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για την ίδια την οργάνωση.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Τα οφέλη που δεν μπορούν να αγνοηθούν 

Η πολυ-ομαδική απασχόληση ενισχύει την κυκλοφορία γνώσης μέσα στον οργανισμό. Όταν ένας μηχανικός ή ένας project manager συμμετέχει σε περισσότερα του ενός έργα, μεταφέρει ιδέες, εμπειρίες και καλές πρακτικές. Παράλληλα, οι εταιρείες αξιοποιούν με πιο «χειρουργικό» τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό τους: οι εξειδικευμένοι εργαζόμενοι, που συχνά είναι και ακριβοί, δεν παραμένουν αδρανείς αλλά συνεισφέρουν όπου χρειάζονται περισσότερο. Σε συνθήκες παγκόσμιου ανταγωνισμού, αυτή η ευελιξία θεωρείται κρίσιμη.

Οι κρυφοί κίνδυνοι 

Όμως, πίσω από αυτή τη στρατηγική κρύβεται μια νέα μορφή ρίσκου: η αλληλεξάρτηση ανθρώπινου κεφαλαίου. Όταν ένας εργαζόμενος συμμετέχει σε τρία ή τέσσερα έργα, τα έργα αυτά συνδέονται μεταξύ τους χωρίς να έχουν οργανική σχέση. Μια κρίση στο ένα μπορεί να «παγώσει» την πρόοδο στα άλλα. Για παράδειγμα, αν ένας σχεδιαστής οχημάτων εμπλακεί σε ανάκληση ενός μοντέλου, η επείγουσα ανάγκη μπορεί να καθυστερήσει και άλλα project, όπως την ανάπτυξη νέου φορτηγού ή μοτοσικλέτας.

Παράλληλα, σε ατομικό επίπεδο, οι εργαζόμενοι συχνά βιώνουν υπερκόπωση, χαμηλή δέσμευση και μειωμένη δημιουργικότητα. Η συνεχής εναλλαγή έργων (task switching) είναι ενεργειακά απαιτητική και επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι μειώνει την αποδοτικότητα. Ακόμη χειρότερα, σε περιβάλλοντα χαμηλής εμπιστοσύνης, η διαφάνεια γύρω από τον φόρτο εργασίας μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις και ανταγωνισμό αντί για συνεργασία.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

Γιατί οι οργανισμοί επιμένουν; 

Η απάντηση βρίσκεται κυρίως στην πίεση για ταχύτητα και χαμηλό κόστος. Σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, οι εταιρείες φοβούνται ότι αν παραμείνουν σε «παραδοσιακές» δομές, θα χάσουν το πλεονέκτημά τους. Έτσι, η κατανομή προσωπικού σε πολλές ομάδες μοιάζει με αναγκαίο κακό. Ωστόσο, οι βραχυπρόθεσμες οικονομίες συχνά καλύπτουν τα μακροπρόθεσμα προβλήματα: άγχος, απώλεια ταλέντου και μειωμένη καινοτομία.

Τι μπορούν να κάνουν οι ηγέτες 

Η πρώτη και πιο ουσιαστική παρέμβαση είναι η διαφάνεια. Οι μάνατζερ συχνά δεν έχουν καθαρή εικόνα για το πόσα έργα «τρέχει» κάθε μέλος της ομάδας τους. Ένα απλό βήμα, όπως η χαρτογράφηση των τρεχόντων συμμετοχών, μπορεί να μειώσει την πίεση. Σε επίπεδο ομάδας, μια ειλικρινής συζήτηση για τις παράλληλες δεσμεύσεις βοηθά στην αμοιβαία κατανόηση και κατανομή βαρών.

Επιπλέον, χρειάζονται πρωτόκολλα ευελιξίας. Οι οργανισμοί πρέπει να προβλέπουν εφεδρικούς πόρους – όχι για να μένουν ανεκμετάλλευτοι, αλλά για να ενεργοποιούνται όταν προκύψει κρίση. Παράλληλα, η καλλιέργεια κουλτούρας εμπιστοσύνης, όπου ένας εργαζόμενος μπορεί να «σηκώσει λευκή σημαία» χωρίς να στιγματιστεί ως αδύναμος, είναι καθοριστική.

Τέλος, η επένδυση σε καλά σχεδιασμένα kickoff meetings βοηθά στη δημιουργία σαφών στόχων, κανόνων και προσδοκιών. Αυτό διευκολύνει τα μέλη που μοιράζονται τον χρόνο τους να κατανοήσουν πότε πρέπει να δώσουν προτεραιότητα σε μια ομάδα έναντι μιας άλλης.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Το μέλλον της συνεργασίας 

Η πολυ-ομαδική εργασία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Αντίθετα, θα ενταθεί με την εξ αποστάσεως εργασία, την παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη για ταχύτητα. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι να την αποφύγουμε, αλλά να τη διαχειριστούμε με περισσότερη επίγνωση και στρατηγική.

Οι οργανισμοί που θα καταφέρουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ευελιξία και την ευημερία των ανθρώπων τους, θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αντέξουν στις προκλήσεις του μέλλοντος. Γιατί, στο τέλος, η επιτυχία δεν μετριέται μόνο με αριθμούς, αλλά και με τη βιωσιμότητα των ομάδων που τους παράγουν.