Γιατί οι Καλύτεροι Ηγέτες Αφήνουν Χώρο για Σκέψη

Σε έναν επαγγελματικό κόσμο όπου κυριαρχεί η ταχύτητα, η απόδοση και οι συνεχείς παραδόσεις, η σκέψη συχνά περιορίζεται σε γρήγορες αποφάσεις και άμεσες λύσεις. Ωστόσο, οι πραγματικά αποτελεσματικοί ηγέτες αναγνωρίζουν ότι, για να ευημερήσει μια ομάδα, χρειάζεται κάτι περισσότερο από αποδοτικότητα: χρειάζεται χώρος – χώρος για αναστοχασμό, ερωτήσεις, φαντασία και βαθύτερη κατανόηση.

Δύο λειτουργίες προσοχής: δράση ή εμβάθυνση; 

Οι άνθρωποι λειτουργούν κυρίως με δύο τρόπους στη δουλειά: είτε επικεντρωμένοι αποκλειστικά σε εκτέλεση (doing mode), είτε με ευρύτερη, εσωτερική προσέγγιση που τους επιτρέπει να βλέπουν συνδέσεις, σχέσεις και νέες δυνατότητες (spacious mode). Στη δεύτερη αυτή κατάσταση, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «στοχαστική λειτουργία», καλλιεργούνται η δημιουργικότητα, η στρατηγική σκέψη και η ουσιαστική συνεργασία.

Δυστυχώς, οι οργανισμοί έχουν σχεδόν δομηθεί γύρω από την πρώτη λειτουργία: άμεσες εκτελέσεις, λίστες εργασιών και γρήγορες απαντήσεις. Η βαθύτερη σκέψη θεωρείται πολυτέλεια ή ακόμα και τεμπελιά, ειδικά όταν δεν συνδέεται άμεσα με μετρήσιμη απόδοση.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ MANAGEMENT & LEADERSHIP

Ηγετική ευθύνη: δημιουργία ψυχολογικού χώρου 

Αυτό που ξεχωρίζει έναν σύγχρονο ηγέτη είναι η ικανότητά του να προστατεύει και να νομιμοποιεί τον «ψυχικό χώρο» για τα μέλη της ομάδας του. Όταν οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι επιτρέπεται να σκεφτούν πέρα από τα άμεσα καθήκοντα, να ρωτήσουν το «γιατί» και όχι μόνο το «πώς», τότε αρχίζουν να προσφέρουν πραγματική αξία.

Ένας manager που διαρκώς ζητά «καθαρές, σύντομες απαντήσεις» ενισχύει την κουλτούρα σιωπής και φόβου, ενώ ένας άλλος που ξεκινά το meeting ρωτώντας «Τι δεν πήγε καλά και τι μάθαμε;» ανοίγει την πόρτα για ουσιαστικό διάλογο.

Τρία βήματα για καλλιέργεια στοχαστικής σκέψης 

1. Επαναπροσδιορισμός της ατζέντας

   Οι συναντήσεις δεν χρειάζεται να καταλήγουν πάντα σε μια νέα λίστα εργασιών. Μπορούν να είναι στιγμές μάθησης, αμφισβήτησης και επαναξιολόγησης προτεραιοτήτων. Ρωτήστε την ομάδα σας όχι μόνο τι έκαναν, αλλά πώς σκέφτονται για αυτό που κάνουν.

2. Εισαγωγή καινοτομίας και διαφορετικών ερεθισμάτων

   Η επαναληψιμότητα σκοτώνει τη φαντασία. Δοκιμάστε νέους χώρους για συναντήσεις, φέρτε εξωτερικούς καλεσμένους, διαβάστε ένα βιβλίο εκτός αντικειμένου και συζητήστε τα συμπεράσματα. Όταν οι εργαζόμενοι βγουν από τον «αυτόματο πιλότο», θα δουν ευκαιρίες που πριν αγνοούσαν.

3. Αναγνώριση και ανταμοιβή της στοχαστικής συμβολής

   Συχνά επιβραβεύουμε μόνο όσους είναι «παραγωγικοί». Ήρθε η ώρα να επιβραβεύσουμε και αυτούς που θέτουν σημαντικές ερωτήσεις, επιβραδύνουν για να σκεφτούν καλύτερα και βλέπουν πιο μακριά από το άμεσο ζητούμενο. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εμπόδιο – είναι επιτάχυνση σε βάθος χρόνου.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (HR)

Η επανεκκίνηση της κουλτούρας απόδοσης 

Το doing mode θα είναι πάντα απαραίτητο. Όμως, χωρίς την καθοδήγηση του spacious mode, κινδυνεύει να μετατραπεί σε μηχανική υπεραπόδοση χωρίς ουσία. Οι ομάδες που εργάζονται χωρίς προοπτική, στρατηγική ή φαντασία χάνουν σε ενθουσιασμό, καινοτομία και, τελικά, σε αποτελεσματικότητα.

Ο ηγέτης του αύριο είναι αυτός που θα δημιουργήσει μια ισορροπία: που θα ξέρει πότε να εκτελεί και πότε να σκέφτεται. Αυτός που θα δώσει την άδεια – και την έμπνευση – για κάτι περισσότερο από παραγωγή: για δημιουργία.