Γιατί η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα μας πάρει τη Δουλειά

Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) έχει διεισδύσει με ταχύτητα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή βιβλίων. Το ερώτημα που αναδύεται είναι αν μπορεί να αντικαταστήσει τον άνθρωπο στη δημιουργία περιεχομένου. Οι απαντήσεις μέχρι στιγμής δείχνουν ότι, παρότι τα συστήματα AI διαθέτουν εντυπωσιακές δυνατότητες, η ουσία της ανθρώπινης δημιουργικότητας παραμένει αναντικατάστατη.

Το πείραμα μιας συγγραφέως

Η Ράνα Φαρουχάρ, γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας, αποφάσισε να δοκιμάσει τα όρια της τεχνητής νοημοσύνης στη συγγραφή βιβλίου. Τροφοδότησε το ChatGPT με δείγματα της δουλειάς της, συνεντεύξεις, βιβλιογραφία και αναλυτικό σχέδιο κεφαλαίων. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κείμενο άρτια δομημένο και ακριβές ως προς τα δεδομένα, αλλά χωρίς «ψυχή». Έλειπε η προσωπική φωνή, η ειρωνεία, η ματιά που κάνει ένα έργο μοναδικό.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι η «συμπεριφορά» του συστήματος άλλαξε ανάλογα με τις οδηγίες. Όταν κλήθηκε να λειτουργήσει ως συνδημιουργός, παρήγαγε ζωντανό λόγο με σχόλια και χιούμορ. Όταν περιορίστηκε σε αυστηρά εκτελεστικό ρόλο, το ύφος έγινε άψυχο και τυποποιημένο. Μια υπενθύμιση ότι η AI λειτουργεί σαν καθρέφτης, αντανακλώντας τις προσδοκίες του χρήστη, παρά σαν ανεξάρτητος δημιουργός.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ SOFT SKILLS

Τι κάνει καλά η AI

Παρά τις αδυναμίες της, η τεχνητή νοημοσύνη είναι ασυναγώνιστη σε ορισμένα πεδία. Μπορεί να επεξεργαστεί τεράστιους όγκους πληροφορίας σε ελάχιστο χρόνο, να εντοπίσει πρότυπα, να συγκρίνει δεδομένα και να παράγει περιλήψεις που θα απαιτούσαν ώρες ή και ημέρες για έναν άνθρωπο. Στην ακαδημαϊκή έρευνα, στη δημοσιογραφία δεδομένων ή στη σύνταξη τεχνικών κειμένων, η συμβολή της μπορεί να είναι ανεκτίμητη.

Ωστόσο, η διαφορά με την ανθρώπινη εμπειρία είναι εμφανής. Η προσωπική συνέντευξη, η ατμόσφαιρα μιας αίθουσας, το βλέμμα ενός συνομιλητή ή μια παύση γεμάτη νόημα δεν μπορούν να αποτυπωθούν από ένα γλωσσικό μοντέλο. Αυτές οι λεπτές αποχρώσεις είναι που δίνουν στα κείμενα αυθεντικότητα και βάθος.

Επιστημονικά ευρήματα

Μελέτη του MIT σε 54 συγγραφείς ενισχύει αυτά τα συμπεράσματα. Όσοι χρησιμοποίησαν LLMs (Large Language Models) παρήγαγαν κείμενα πιο ομοιογενή και λιγότερο πρωτότυπα. Μάλιστα, το 83% των συμμετεχόντων δεν θυμόταν αποσπάσματα από το δικό τους γραπτό, ενώ οι νευροαπεικονίσεις έδειξαν μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της συγγραφής με AI. Αυτό δείχνει ότι η χρήση τέτοιων εργαλείων μπορεί να υποβαθμίσει τη δημιουργική εμπλοκή του ανθρώπινου νου.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Η συνεργασία ως λύση

Η συζήτηση δεν είναι αν η AI θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο, αλλά πώς μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά. Ένας συγγραφέας ή ένας δημοσιογράφος μπορεί να αξιοποιήσει την AI για έρευνα, σύγκριση δεδομένων και προετοιμασία υλικού, αλλά η τελική αφήγηση χρειάζεται την προσωπική του ματιά, το συναίσθημα και τη δημιουργικότητα που καμία μηχανή δεν μπορεί να αναπαράγει.

Η πρόκληση για το μέλλον δεν είναι η απομάκρυνση της τεχνητής νοημοσύνης από τη δημιουργική διαδικασία, αλλά η σωστή ενσωμάτωσή της. Να λειτουργεί ως εργαλείο που απελευθερώνει χρόνο και ενέργεια, ώστε ο άνθρωπος να επικεντρώνεται στην έμπνευση, στη φαντασία και στην καλλιέργεια της προσωπικής φωνής.