Η Τεχνητή Νοημοσύνη ενδέχεται να δημιουργήσει «Οντότητες» με Δείκτη Νοημοσύνης 5.000

Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς και φέρνει μαζί της ένα νέο τοπίο δυνατοτήτων αλλά και προκλήσεων. Η πρόβλεψη για δημιουργία «οντοτήτων» με δείκτη νοημοσύνης 5.000 – πολύ πέραν της ανθρώπινης ικανότητας – δεν αποτελεί πλέον αποκύημα επιστημονικής φαντασίας, αλλά σενάριο που μελετούν σοβαρά κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και διεθνείς οργανισμοί.

Κατά τη διάρκεια του 13ου Περιφερειακού Συνεδρίου RGC στην Πάτρα, διακεκριμένοι επιστήμονες και στελέχη της κυβέρνησης Ελλάδας παρουσίασαν τη στρατηγική οπτική γύρω από την αξιοποίηση και τις επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης. Όπως τόνισε ο Βασίλης Κουτσούμπας, Σύμβουλος Ψηφιακής Πολιτικής στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, η Ελλάδα διαθέτει μοναδική ευκαιρία να δημιουργήσει συνεργασίες μεταξύ αμυντικών βιομηχανιών και νεοφυών εταιρειών τεχνολογίας, φέρνοντας την καινοτομία στην «καρδιά» της παραγωγής.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (HR)

Παράλληλα, η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει ήδη εισέλθει δυναμικά σε τομείς όπως η δασική προστασία, με εφαρμογές πρόβλεψης και έγκαιρης επέμβασης, κάτι που αναμένεται να ενταθεί μέσα στο 2025. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το τεχνολογικό άλμα δεν θα πρέπει να αφήσει κανέναν πίσω.

Ο Μάριος Δαφνομήλης, Σύμβουλος Foresight στην Προεδρία της Κυβέρνησης, μίλησε για τη ραγδαία γεωπολιτική αναδιάταξη που προκαλεί η ΤΝ. Από νέες συμμαχίες στην Ευρώπη και την Ασία, μέχρι νέες στρατηγικές ελέγχου πρώτων υλών και διαστημικής τεχνολογίας, η ΤΝ ενδέχεται να επηρεάσει ακόμη και πληθυσμιακές μετακινήσεις και το δημογραφικό ζήτημα. Τόνισε, ωστόσο, πως «το κρίσιμο στοιχείο είναι να παραμείνει η απόφαση στον άνθρωπο» και να καθιερωθούν σαφείς ηθικοί φραγμοί.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ

Έντονος ήταν και ο προβληματισμός για την ελληνική επιχειρηματική πραγματικότητα. Η Μαρίκα Λάμπρου, Διευθύνουσα Σύμβουλος της CEL, σημείωσε πως οι ελληνικές επιχειρήσεις παραμένουν διστακτικές απέναντι στην υιοθέτηση της ΑΙ, τη στιγμή που «όσοι δεν την αξιοποιήσουν έγκαιρα θα μείνουν πίσω». Υπάρχει επίσης ανησυχία για την ύπαρξη μη εξειδικευμένων παρόχων στην αγορά που προσφέρουν λύσεις χωρίς επαρκές υπόβαθρο, εντείνοντας τον κίνδυνο κακής χρήσης.

Η γενική εικόνα που αναδύεται είναι πως η τεχνητή νοημοσύνη δεν αποτελεί πλέον πολυτέλεια ή επιλογή, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης – είτε πρόκειται για κρατικές λειτουργίες, είτε για στρατηγικές επιχειρηματικής ανάπτυξης. Η ανάγκη για ρυθμιστικά πλαίσια, επενδύσεις σε εκπαίδευση και ηθική διακυβέρνηση γίνεται επιτακτική. Η εποχή που οι μηχανές απλώς εκτελούσαν εντολές τελειώνει. Η εποχή που θα μαθαίνουν, θα εξελίσσονται και ενδεχομένως θα επαναπροσδιορίζουν τον κόσμο μας, μόλις ξεκίνησε.