Η Τετραήμερη Εργασία ξανά στο Προσκήνιο: Άπιαστο Όνειρο, ή Επόμενη Κανονικότητα;

Η ιδέα της τετραήμερης εβδομάδας εργασίας, με 32 ώρες απασχόλησης και πλήρη μισθό, εξακολουθεί να ασκεί έντονη γοητεία σε εργαζομένους και συνδικάτα. Τα τελευταία χρόνια δοκιμαστικά προγράμματα σε διάφορες χώρες έδειξαν ότι η μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να συνυπάρξει με αμετάβλητη – ακόμη και αυξημένη – παραγωγικότητα, αλλά η μετάβαση σε μια νέα κανονικότητα κάθε άλλο παρά γραμμική είναι.

Από το «Τετραήμερο της Ευημερίας» στην Επιστροφή στο Γραφείο

Κατά την περίοδο μετά την πανδημία, όταν η αγορά εργασίας ευνοούσε περισσότερο τους εργαζόμενους, πολλές επιχειρήσεις πειραματίστηκαν με μικρότερη εβδομάδα εργασίας ως εργαλείο προσέλκυσης και διατήρησης ταλέντου. Η υπόσχεση ήταν ελκυστική: περισσότερος ελεύθερος χρόνος, λιγότερη εξουθένωση, καλύτερη ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής.

Καθώς όμως η οικονομία επιβραδύνεται και ο ανταγωνισμός εντείνεται, αρκετοί εργοδότες επαναφέρουν το κλασικό πενθήμερο και απαιτούν συχνότερη φυσική παρουσία στα γραφεία. Ενώ οι διοικήσεις μιλούν για «ανάγκη ενίσχυσης της παραγωγικότητας», πολλοί εργαζόμενοι βιώνουν την εξέλιξη ως απώλεια κεκτημένων ευελιξίας.

Παρά ταύτα, διεθνείς δοκιμές – όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν σε εταιρείες στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νέα Ζηλανδία – κατέγραψαν βελτίωση στην ευεξία και στα επίπεδα ικανοποίησης, χωρίς ουσιαστική υποχώρηση των επιχειρησιακών αποτελεσμάτων. Ενδεικτικό είναι ότι οι επιχειρήσεις που υιοθέτησαν μόνιμα την τετραήμερη εβδομάδα σπάνια επιστρέφουν στο παλιό καθεστώς.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (HR)

Τεχνητή Νοημοσύνη: Σύμμαχος ή Άλλοθι;

Καθοριστικός παράγοντας στη συζήτηση για μικρότερες εβδομάδες εργασίας είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ). Σύγχρονα εργαλεία αυτοματοποίησης υπόσχονται να αναλάβουν επαναλαμβανόμενες, χρονοβόρες εργασίες, απελευθερώνοντας χρόνο για ουσιαστικότερη, δημιουργική δουλειά. Θεωρητικά, αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει την ίδια – ή και μεγαλύτερη – παραγωγή με λιγότερες ώρες εργασίας ανά άτομο.

Παράλληλα, η αναδιανομή του φόρτου εργασίας μέσω της ΑΙ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «μαξιλάρι» απέναντι στον κίνδυνο ανεργίας: αν η ίδια δουλειά παράγεται με λιγότερο ανθρώπινο χρόνο, μια τετραήμερη εβδομάδα θα μπορούσε να μοιράζει πιο δίκαια τις ώρες μεταξύ περισσότερων εργαζομένων.

Ωστόσο, πολλές εταιρείες εμφανίζονται επιφυλακτικές. Το άμεσο κόστος οργάνωσης της εργασίας σε βάση τετραημέρου, ο φόβος απώλειας ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος και η πίεση για συνεχή διαθεσιμότητα σε ορισμένους κλάδους (π.χ. χρηματοοικονομικά, τεχνολογία) λειτουργούν ανασχετικά.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ MARKETING, ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΠΕΛΑΤΩΝ

Η Κουλτούρα της «Ενοχής» και τα Οφέλη που δεν Αγνοούνται

Ακόμη και όπου εφαρμόζεται πιλοτικά τετραήμερη εργασία, έρευνες δείχνουν ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό φαινόμενο: πολλοί εργαζόμενοι δυσκολεύονται να απολαύσουν πραγματικά τον επιπλέον ελεύθερο χρόνο, νιώθοντας ενοχές ή την πίεση να αποδείξουν ότι «αξίζουν» το μειωμένο ωράριο. Η βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι «καλός εργαζόμενος είναι αυτός που δουλεύει πολλές ώρες» δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη.

Παρόλα αυτά, τα οφέλη είναι δύσκολο να αμφισβητηθούν: χαμηλότερα επίπεδα άγχους και burnout, λιγότερες απουσίες, υψηλότερη συγκέντρωση τις ώρες που πράγματι δουλεύει κανείς, καλύτερη οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Ειδικοί εκτιμούν ότι καθώς οι συζητήσεις για την ευημερία των εργαζομένων ενισχύονται και τα εργαλεία ΑΙ ωριμάζουν, το ζήτημα της τετραήμερης εργασίας θα επιστρέψει δυναμικά στην ατζέντα.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΗ

Πόσο Μακριά Είμαστε από τη Νέα Πραγματικότητα;

Σήμερα, η τετραήμερη εργασία παραμένει περισσότερο εξαίρεση παρά κανόνας. Νέα πιλοτικά προγράμματα σε επιλεγμένες πολιτείες των ΗΠΑ και σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δείχνουν, ωστόσο, ότι το ενδιαφέρον δεν έχει σβήσει – απλώς έχει «παγώσει» μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο της οικονομίας και της τεχνολογίας.

Το αν η αγορά εργασίας θα περάσει πράγματι σε μια νέα εποχή μικρότερων εβδομάδων θα εξαρτηθεί από την ισορροπία δύναμης μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, την ωρίμανση της ΑΙ και, κυρίως, από την αλλαγή νοοτροπίας. Προς το παρόν, η τετραήμερη εργασία παραμένει ένα φιλόδοξο στοίχημα – όχι όμως ένα ξεπερασμένο όνειρο.