Το «Άγχος των Χωριστών Θέσεων»: Η Νέα Χρυσή Φλέβα των Αεροπορικών Εταιρειών

Ένα από τα πιο έντονα άγχη που βιώνουν οι ταξιδιώτες δεν αφορά τις καθυστερήσεις, τις αποσκευές ή τις αναταράξεις, αλλά το ενδεχόμενο να καθίσουν μακριά από τους συνοδοιπόρους τους. Είτε πρόκειται για οικογενειακές διακοπές είτε για επαγγελματικά ταξίδια, η επιθυμία να βρίσκεται κανείς δίπλα σε οικεία πρόσωπα είναι τόσο ισχυρή ώστε οι επιβάτες καταλήγουν να πληρώνουν αδρά για να την εξασφαλίσουν.

Από δωρεάν επιλογή σε πληρωμένη υπηρεσία

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η επιλογή θέσης μπορούσε να γίνει χωρίς επιπλέον χρέωση στο check-in ή λίγο πριν την επιβίβαση. Σήμερα, οι περισσότερες αεροπορικές έχουν μετατρέψει αυτήν την απλή ανάγκη σε μια ιδιαίτερα προσοδοφόρα πρακτική. Χρεώνουν από λίγα έως αρκετές δεκάδες ευρώ ανά άτομο, ειδικά στις περιπτώσεις οικογενειών ή μεγάλων ταξιδιωτικών ομάδων.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένας στους δύο επιβάτες έχει βιώσει το άγχος του «χωρισμού», ενώ πάνω από το 60% των Βρετανών δηλώνουν ότι έχουν πληρώσει έξτρα για να κάτσουν δίπλα στους οικείους τους. Το συνολικό ποσό που δαπανάται ετησίως μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμάται σε περίπου 26 εκατ. ευρώ.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ MANAGEMENT & LEADERSHIP

Η οικογένεια ως «εύκολος στόχος»

Η τακτική αυτή γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν πρόκειται για οικογένειες με μικρά παιδιά. Είναι σχεδόν αδύνατο να διανοηθεί κανείς ότι ένας γονέας θα αφήσει το παιδί του να καθίσει μόνο του, ανάμεσα σε αγνώστους, σε μια πτήση που μπορεί να διαρκεί ώρες. Το ζήτημα δεν αφορά μόνο την άνεση ή την ψυχολογική ηρεμία, αλλά και την ασφάλεια: σε περίπτωση ανάγκης, ο διαχωρισμός μπορεί να προκαλέσει καθυστερήσεις στην εκκένωση του αεροσκάφους.

Παρά ταύτα, εταιρείες όπως η Virgin Atlantic και η easyJet χρεώνουν συστηματικά τις οικογένειες για την εγγύηση γειτονικών θέσεων. Στην πρώτη, το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια μπορεί να ξεπεράσει τα 130 ευρώ, ενώ στη δεύτερη οι χρεώσεις ξεκινούν από μερικά ευρώ ανά άτομο, χωρίς όμως σαφή εγγύηση.

Οι επιβάτες «πληρώνουν για να αποφύγουν το χειρότερο»

Η διάθεση των ταξιδιωτών να καταβάλουν αυτά τα ποσά δεν έχει να κάνει μόνο με την ανάγκη παρέας. Πολλοί φοβούνται ότι αν καθίσουν τυχαία, μπορεί να βρεθούν δίπλα σε επιβάτες που μιλούν δυνατά, κάνουν φασαρία ή ακόμη και ροχαλίζουν. Η πληρωμή της επιλογής θέσης μοιάζει έτσι με ένα «ασφάλιστρο ηρεμίας».

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι, αν και σχεδόν το 50% των ερωτηθέντων θεωρεί την πρακτική απαράδεκτη, η πλειονότητα τελικά συμμορφώνεται. Παράλληλα, το 90% δηλώνει πρόθυμο να αλλάξει θέση προκειμένου να καθίσουν μαζί οικογένειες με παιδιά – κάτι που δείχνει ότι η κοινωνική διάθεση υπάρχει, αλλά το εμπόδιο είναι οι ίδιες οι αεροπορικές.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Το νομικό κενό

Παρά τις αντιδράσεις, οι εταιρείες συνεχίζουν ανενόχλητες την πρακτική αυτή, καθώς δεν υπάρχει συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο που να προστατεύει τον επιβάτη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει κανόνες για την αποζημίωση σε περιπτώσεις καθυστερήσεων ή χαμένων αποσκευών, αλλά δεν έχει προχωρήσει σε κανονισμούς για το πώς πρέπει να διαχειρίζονται οι θέσεις οι αερομεταφορείς. Έτσι, το «καρπούζι και το μαχαίρι» βρίσκονται στα χέρια των εταιρειών.

Μια παγκόσμια τάση

Η πρακτική αυτή δεν αφορά μόνο την Ευρώπη. Από την Ασία έως την Αμερική, ολοένα και περισσότερες αεροπορικές επιβάλλουν χρεώσεις για την επιλογή θέσης. Πρόκειται για μια στρατηγική που αυξάνει τα έσοδα χωρίς σημαντικό λειτουργικό κόστος – κάτι που εξηγεί γιατί έχει υιοθετηθεί σχεδόν καθολικά.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Το «άγχος των χωριστών θέσεων» έχει μετατραπεί σε εργαλείο κερδοφορίας για τις αεροπορικές εταιρείες. Όσο δεν υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο, οι επιβάτες θα συνεχίσουν να πληρώνουν για μια υπηρεσία που παλαιότερα θεωρούνταν αυτονόητη. Το ζήτημα πλέον δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά και κοινωνικό, καθώς αγγίζει θέματα ισότητας, ασφάλειας και ηθικής στη μετακίνηση.